بگیرش که نه گیرید
سيامک سالار سيامک سالار

مردم میگویند" بگیرش که نه گیرید" ، اکنون رئیس جمهور پاکستان،   افغانستان را متهم میسازد که در امور داخلی انکشور مداخله میکند . سیاستمداران پاکستانی با اتهام علیه افغانستان میخواهند توجه جامعه بین المللی را که اکنون متوجه مراکز اموزشی ، تربیه و تجهیز تروریستان درپاکستان میباشد ، با این گفتار های واهی از پاکستان دور و متوجه افغانستان سازند . اما مردم ما میگویند افتاب به دو انگشت پنهان نمی شود . از اغاز اداره موقت تاکنون افغانستان شدیدا" در نبرد با تروریستان قراردارد و ازاین ناحیه اسیب های فراوان را متحمل گردیده است . افغانستان بار ها چنین ادعا های بی اساس راصرفا" اتهام تعبیر کرده و از زمامداران پاکستانی خواسته است تا در مبارزه علیه دشمن مشترک جامعه جهانی یعنی تروریستان صداقت را پیشه سازد . علاوتا" کارشناسان سیاسی مطرح میسازند که چندی قبل هیاتی از جانب پاکستان به افغانستان فرستاده شده بود تا روی رهایی اتباع زندانی انکشور در افغانستان بحث کند ، اکثرا" این پاکستانی ها در هنگام نبرد با نیروهای دولتی گرفتار گردیده اند گرچه تاکنون چند دسته ازاین گرفتار شده گان زیر نام گام حسن نیت رها گردیده اند ولی ایا این مسئله خود ثابت نمی سازد که پاکستان در نبرد حمایت از تروریستان شامل میباشد . اگر چنین نیست چرا مقامات پاکستانی که ادعا دارند هشتاد هزار نیرونظامی را در سرحدات افغانستان و پاکستان جابجا نموده اند از تردد این افراد جلوگیری نمی کند. گذشته ازان شخصیت های سیاسی و مستقل اجتماعی در پاکستان بارها از دولت پاکستان خواسته اند که از مداخله در افغانستان و حمایت طالبان دست بردارند. به باور کارشناسان تنها باحرف نمی شود ادعا کرد ، اگر افغانستان ادعا وجود مراکز تروریستی را در پاکستان می نماید این یک حقیقت انکار ناپذیر است ولی اکنون چطور شد یکسره کاربجای رسید که پاکستان افانستان را دراین مورد متهم سازد . نا امنی های اخیر در ولایت هلمند وحضور افراد لشکر طیبه دراین مسئله نشان میدهد که رئیس جمهور پاکستان انچه در کشورش می گذرد ازان اطلاع ندارد. مولانا فضل الرحمن ومولانا عطا الرحمن در پارلمان پاکستان نه گفتند که انها در گذشته از طالبان حمایت کرده و دراینده نیز از انها حمایت می کنند . این همه حقایق نشان میدهد که زمامداران پاکستانی انچه در کشورشان می گذرد  از ان اطلاع ندارند و یا قصدا" می خواهند به گفته مردم ، خود  را به کوچه حسن چپ  بزنند . همچنان روزنامه نیویارک تایمز در مطلبی ستراتیژی پاکستان در برابر طالبان را بررسی نموده است   این روزنامه نوشته، ستراتیژی پاکستان انست تا طالبان را به مرحله یی برساند که پایگاه های مطمین رهبری در بخش های دوردست افغانستان به وجود اوردند و از ماورای سرحد فعالیت کنند و سپس پاکستان ادعا خواهد کرد که دیگر مشکل از ناحیه ان کشور نیست روزنامه خاطر نشان میسازد که پنج سال قبل موقع که ائتلاف تحت رهبری امریکا در افغانستان هجوم برد انهائیکه بدبین بودند ، هشدار دادند که امریکا به زودی خود را در وضعی خواهد یافت که قوای شوروی در دهه 1980 به ان مواجه گردید. نظر انها غلط ثابت شد اما صرف در مورد وقت و زمان عملیات نظامی اندک و اما کشنده بود و حکومت طالبان در ظرف چند هفته سرنگون گردید ولی اکنون صرف دو سال بعداز انکه حامد کرزی به حیث اولین رهبر دموکراتیک کشور انتخاب گردید ، قوای ائتلاف مانند  شوروی صرف برشهر ها و قصبات عمده کنترول دارند ، در قریه جات بسیار ضعیف و در انجا با شورشیان روبرو است که از پاکستان به حیث پایگاه عقب جبهه استفاده میکنند.  نویسنده روزنامه نیویارک تایمز اظهار عقیده میکند که با پشتیبانی ازیک حکومت روشنفکر در کابل ، ایالات متحده امریکا در مبارزه برای پیروزی درهمه مناطق کشور نسبت به شوروی ها در موقف بسیار قوی تر قرار دارد ، اما شاید هم چنین نباشد زیرا مداخله یک متحد دیگر امریکا در منطقه یعنی پاکستان در کمک با ماشین جنگی طالبان عمیق تر ازانست که به طور عموم فکر میشد . نویسنده روزنامه نیویارک تایمز عقیده دارد ، ایالات متحده امریکا و ناتو تا زمانی براوضاع مسلط نخواهد شد که انها پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان را قانع نسازند که با امریکا کمک بیشتر نماید

 متاسفانه برمبنای انچه مامورین ارشد افغان به مقامات امریکا شرح داده اند ، پاکستان اکنون همانطور از طالبان حمایت میکند که در دو دهه قبل از مجاهدین افغان علیه شوروی میکرد. نویسنده روزنامه ادعا میکند که طالبان دو شبکه رهبری دارد که فکر میشود به کمک مقامات محلی درداخل پاکستان فعالیت میکنند ، از انجا انها عملیات نظامی شانرا در ولایات جنوب و مرکزی افغانستان یعنی ولایات هلمند ، قندهار ، ارزگان و زابل د ستور میدهند. روزنامه خاطر نشان میسازد که درعین زمان یکی از قوماندانان بسیار برجسته طالبان جلال الدین حقانی و دو فرزند ش درمیرانشاه ، مرکز وزیرستان شمالی فعالیت میکنند ، از انجا انها در کابل و مناطق شرقی افغانستان یعنی خوست ، لوگر ، پکتیا و پکتیکا عملیات انجام میدهند . روزنامه نیویارک تایمز خاطر نشان میسازد که جلال الدین حقانی که سال ها قبل در مبارزه ضد شوروی ، متحد امریکا بود همچنان به پناه دادن اسامه بن لادن مظنون است ، درعین حال د رشهر پشاور و منطقه باجور مراکز مختلف گلبدین حکمتیار موجود است و حزب اسلامی وی با طالبان همد ست شده است . حکمتیار که او نیز یک متحد سابق امریکا بود در مناطق کاپیسا ، کنر ، لغمان ، ننگرهار و نورستان عملیات میکند. نویسنده روزنامه نیویارک تایمز اظهار عقیده میکند که این پایگاه ها داخل پاکستان است که بعداز تاسیس یک حکومت دموکراتیک درکابل ، بقای طالبان را تامین کرده است ، طالبان با اتکاء به این پایگاه ها دوباره نیروگرفته اند و شاید در جنگ روستا ها علیه رئیس جمهور کرزی پیروز شوند .

 

 

 


August 5th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل بین المللی